Niet alleen door inhuur maar ook door het gemak waarmee wordt ingehuurd.
Vakmanschap en diepgaande expertise maken plaats voor tijdelijke oplossingen en snel regelwerk. De prijs? Een sluipend verlies van professionele kwaliteit én een torenhoge rekening.
Dat ‘vervangt’ steeds meer échte professionals of medewerkers met een professionele mindset voor serieuze vakontwikkeling, en écht daarvoor willen gaan met alle worstelingen en bijbehorende frustraties van dien. Medewerkers die échte professionaliteitsontwikkeling boven ‘convenience’ en veiligheid stellen.
Voeg daar een ander stelling aan toe: “Hoe minder kennis wordt geborgd, hoe meer kennis verdwijnt.”
Kennis loopt ‘met twee benen de deur uit’ en komt niet meer terug bij de overheid door pensioen of arbeidsmarktmobiliteit. Dat kost je klauwen met geld. Behoud/borgen, toegankelijk maken en delen van die kennis zou de effectiviteit en efficiency van de overheid significant kunnen verhogen. Dat maakt het juist in deze tijd van bezuinigingen de hoogste tijd voor een nieuwe functie ‘de praktijkkennis-borg-expert / praktijkkennismanager)
Denk bij het woord kennis niet direct aan wetenschapskennis maar aan opgedane praktijkkennis: inhoudskennis, praktijkvaardigheden/handigheden (vooral ‘tacit’), netwerken (kennis-sen) en ‘good/best practices’.
De HR afdelingen en overheidsacademies besteden aan het borgen van praktijkkennis geen aandacht. Ze kunnen het doorgaans ook niet, weten niet hoe ……. op één uitzondering na: het LeerEnOntwikkelplein OCW/SZW/VWS (en vroeger de kennismanager van de NLA, Berend de Bruin).
Daar wordt een in de eigen praktijk ontwikkelde, beproefde en inmiddels bewezen methode gebruikt, door een niet te noemen onschuldig uitziende medewerker, om unieke kennis van vertrekkende medewerkers te borgen. Dat gebeurt weliswaar niet structureel maar er zijn met die methode al heel wat ‘best practices’ geanalyseerd, toegankelijk gemaakt en opgenomen in diverse cursussen.
Zie ook: Post | Tegenlicht | LinkedIn
Max Herold
Mei, 2025
